Ocena odpowiedzi immunogennej na nowatorską szczepionkę z koniugatem enterobaktyny u kurcząt do produkcji przeciwciał żółtka jaja gwinicznych dla enterobaktyny
Bierna immunizacja specyficznymi przeciwciałami żółtka jaja (immunoglobulina Y, IgY) staje się obiecującą alternatywą dla antybiotyków do zwalczania infekcji bakteryjnych. Niedawno opracowaliśmy nową szczepionkę skoniugowaną, która może wywołać u królików silną odpowiedź immunologiczną skierowaną przeciwko enterobaktynie (Ent), wysoce konserwatywnej cząsteczce sideroforu wykorzystywanej przez różne patogeny Gram-ujemne. Jednak wydaje się, że na indukcję przeciwciał swoistych dla Ent wpływa wybór żywiciela zwierzęcego i reżim szczepień.
Nadal nie wiadomo, czy skoniugowana szczepionka Ent może wywołać specyficzną odpowiedź immunologiczną u niosek w celu wytworzenia przeciwciał IgY przeciwko żółtku jaja Ent. W tym badaniu przeprowadzono trzy próby szczepienia kurczaków z różnymi schematami w celu określenia warunków wydajnej produkcji przeciwciał IgY przeciwko żółtku jaja Ent . Oczyszczony Ent skoniugowano odpowiednio z trzema białkami nośnikowymi, hemocyjaniną skałoczepa (KLH), albuminą surowicy bydlęcej (BSA) i CmeC (kandydatem na podjednostkową szczepionkę).
Domięśniowa immunizacja warstw Barred Rock koniugatem KLH-Ent czterokrotnie wywołała silną odpowiedź immunologiczną przeciwko całej szczepionce skoniugowanej, ale miano przeciwciał IgY swoistych dla Ent nie zmieniło się w żółtku z jedynie 4-krotnym wzrostem w surowicy. W drugim badaniu oceniono trzy różne skoniugowane szczepionki Ent u kurek rasy Rhode Island Purple z czterema wstrzyknięciami podskórnymi. Koniugat KLH-Ent lub CmeC-Ent konsekwentnie indukował wysoki poziom przeciwciał IgY swoistych dla Ent zarówno w surowicy (do 2048 razy), jak iw żółtku (do 1024 razy) u każdego kurczaka . Jednak specyficzna dla Ent odpowiedź immunologiczna była wywoływana tylko tymczasowo i umiarkowanie za pomocą szczepienia BSA-Ent.
W trzecim badaniu dziesięć niosek rasy White Leghorn immunizowano podskórnie trzykrotnie KLH-Ent, co doprowadziło do spójnej i silnej odpowiedzi immunologicznej przeciwko zarówno całemu koniugatowi, jak i cząsteczce Ent u każdego kurczaka; średnie miano przeciwciał IgY swoistych dla Ent wzrosło odpowiednio o około 32 i 256 razy w surowicy i żółtku. Zgodnie z silnym wiązaniem z różnymi pochodnymi Ent, specyficzne dla Ent IgY żółtka jaja hamowały również wzrost in vitro reprezentatywnego szczepu Escherichia coli .
W sumie to badanie wykazało, że nowatorska szczepionka skoniugowana Ent może wywołać silną, specyficzną i silną odpowiedź immunologiczną u kurczaków. Specyficzne dla Entów hiperimmunizacyjne IgY żółtka jaja mają potencjał do biernej interwencji immunologicznej przeciwko infekcjom Gram-ujemnym.
Description: Quantitative sandwich ELISA for measuring Human Tubulin beta-4 chain (TUBB4) in samples from cell culture supernatants, serum, whole blood, plasma and other biological fluids.
Description: Quantitative sandwich ELISA for measuring Human Tubulin beta-4 chain (TUBB4) in samples from cell culture supernatants, serum, whole blood, plasma and other biological fluids.
Description: Quantitative sandwich ELISA for measuring Human Tubulin beta-4 chain (TUBB4) in samples from cell culture supernatants, serum, whole blood, plasma and other biological fluids.
iFluor® 594 Styramide *Superior Replacement for Alexa Fluor 594 tyramide*
Description: Beta tubulin is a protein encoded by the tubb gene which is approximately 49,7 kDa. Beta tubulin is localised to the cytoskeleton and cytoplasm. It is involved in the regulation of PLK1 activity at G2/M transition, development of Slit-Robo signalling, the innate immune system, cell cycle and organelle biogenesis and maintenance. Beta tubulin contains a highly acidic C-terminal region which can bind cations such as calcium. Tubulin is the major constituent of microtubules. It binds two moles of GTP, one at an exchangeable site on the beta chain and one at a non-exchangeable site on the alpha chain and forms part of the cytoskeleton. Beta tubulin is ubiquitously expressed in the spleen, thymus and immature brain. Mutations in the tubb gene result in complex cortical dysplasia with other brain malformations. Mutations can also cause congenital symmetric circumferential, an autosomal dominant disease which results in multiple rings of folded skin mostly affecting the limbs. STJ96145 was affinity-purified from rabbit antiserum by affinity-chromatography using epitope-specific immunogen. This polyclonal antibody detects endogenous levels of Tubulin beta protein.
Description: Beta tubulin is a protein encoded by the tubb gene which is approximately 49,7 kDa. Beta tubulin is localised to the cytoskeleton and cytoplasm. It is involved in the regulation of PLK1 activity at G2/M transition, development of Slit-Robo signalling, the innate immune system, cell cycle and organelle biogenesis and maintenance. Beta tubulin contains a highly acidic C-terminal region which can bind cations such as calcium. Tubulin is the major constituent of microtubules. It binds two moles of GTP, one at an exchangeable site on the beta chain and one at a non-exchangeable site on the alpha chain and forms part of the cytoskeleton. Beta tubulin is ubiquitously expressed in the spleen, thymus and immature brain. Mutations in the tubb gene result in complex cortical dysplasia with other brain malformations. Mutations can also cause congenital symmetric circumferential, an autosomal dominant disease which results in multiple rings of folded skin mostly affecting the limbs. STJ96932 was developed from clone 1E1-E8-H4 and was affinity-purified from mouse ascites by affinity-chromatography using specific immunogen. This antibody detects endogenous beta tubulin.
Description: Beta tubulin is a protein encoded by the tubb gene which is approximately 49,7 kDa. Beta tubulin is localised to the cytoskeleton and cytoplasm. It is involved in the regulation of PLK1 activity at G2/M transition, development of Slit-Robo signalling, the innate immune system, cell cycle and organelle biogenesis and maintenance. Beta tubulin contains a highly acidic C-terminal region which can bind cations such as calcium. Tubulin is the major constituent of microtubules. It binds two moles of GTP, one at an exchangeable site on the beta chain and one at a non-exchangeable site on the alpha chain and forms part of the cytoskeleton. Beta tubulin is ubiquitously expressed in the spleen, thymus and immature brain. Mutations in the tubb gene result in complex cortical dysplasia with other brain malformations. Mutations can also cause congenital symmetric circumferential, an autosomal dominant disease which results in multiple rings of folded skin mostly affecting the limbs. STJ97037 was developed from clone M7. The antibody was affinity-purified from mouse ascites by affinity-chromatography using specific immunogen. The antibody detects endogenous beta tubulin.
Description: CD40 (48 to 50 kDa) is a transmembrane glycoprotein mainly expressed on the surface of B cells and also expressed on monocytes, dendritic cells, and thymic epithelium. CD40 is a member of the tumor necrosis factor (TNF) receptor superfamily, which includes the low affinity nerve growth factor (NGF) receptor and CD95/Fas. CD40 is the receptor for CD40 ligand. CD40L (CD40L, CD154, gp39, and TRAM) belongs to the TNF gene family and is expressed more widely than CD40, predominantly on activated CD4+ T cells. Following interaction with CD40 ligand, CD40 mediates a number of major immunoregulatory functions, central to the control of thymus dependent humoral immunity and may be critical in the development of cell mediated immune responses. Other biological actions include B cell homotypic adhesion, proliferation, immunoglobulin isotype switch, and secretion. Activation of CD40 has also been shown to inhibit the growth of certain B cell lymphomas and to induce the death of transformed cells of mesenchymal or epithelial origin
Description: The dendritic cell lysosomal-associated membrane protein (DC-LAMP)/CD208 is a type I integral transmembrane glycoprotein mostly homologous to CD68, of about 45 kDa in mouse and 90 kDa in human (glycosylation), with a bipartite C-terminal structure divided by a serine/proline rich region, a transmembrane domain and a conserved tyrosine-based lysosomal targeting motif in its cytoplasmic tail. Initially cloned as a specific marker of human mature dendritic cells (DCs), DC-LAMP has been subsequently shown to be expressed in alveolar type II pneumocytes. In both cell types, the molecule is found in the limiting membrane of intracellular multi-lamellar bodies, known as MIIC (MHC class II compartments) in human mature DCs and as lung surfactant-containing lamellar bodies in type II pneumocytes. In the latter cell type, DC-LAMP expression is also detected at the cell surface.
Description: The dendritic cell lysosomal-associated membrane protein (DC-LAMP)/CD208 is a type I integral transmembrane glycoprotein mostly homologous to CD68, of about 45 kDa in mouse and 90 kDa in human (glycosylation), with a bipartite C-terminal structure divided by a serine/proline rich region, a transmembrane domain and a conserved tyrosine-based lysosomal targeting motif in its cytoplasmic tail. Initially cloned as a specific marker of human mature dendritic cells (DCs), DC-LAMP has been subsequently shown to be expressed in alveolar type II pneumocytes. In both cell types, the molecule is found in the limiting membrane of intracellular multi-lamellar bodies, known as MIIC (MHC class II compartments) in human mature DCs and as lung surfactant-containing lamellar bodies in type II pneumocytes. In the latter cell type, DC-LAMP expression is also detected at the cell surface.
Description: The dendritic cell lysosomal-associated membrane protein (DC-LAMP)/CD208 is a type I integral transmembrane glycoprotein mostly homologous to CD68, of about 45 kDa in mouse and 90 kDa in human (glycosylation), with a bipartite C-terminal structure divided by a serine/proline rich region, a transmembrane domain and a conserved tyrosine-based lysosomal targeting motif in its cytoplasmic tail. Initially cloned as a specific marker of human mature dendritic cells (DCs), DC-LAMP has been subsequently shown to be expressed in alveolar type II pneumocytes. In both cell types, the molecule is found in the limiting membrane of intracellular multi-lamellar bodies, known as MIIC (MHC class II compartments) in human mature DCs and as lung surfactant-containing lamellar bodies in type II pneumocytes. In the latter cell type, DC-LAMP expression is also detected at the cell surface.
Description: IL3 exerts its biologic activity through its interaction with a cell surface receptor that consists of two subunits. The a subunit (CD123) specifically binds IL3, whereas the ß subunit is required for signaling and is common to the GMCSFR and IL5-R. 107D2.08 and 106C2.02 mAbs were obtained after mouse immunization with sorted human tonsillar PDC. Both clones strongly stain PDCs and basophils, weakly stain monocytes, CD34+ derived DCs and CD11c+ DC, while no staining is observed on T, B, NK cells as well as on mono-derived DCs. Staining with 107D2.08 and 106C2.02 mAbs are maintained on sorted PDC cultured in the presence of IL3 and CD40L, but lost when IL3 alone is added to the culture. The recognition of the IL3Ra chain by 107D2.08 and 106C2.02 was confirmed by transfection studies. 107D2.08 appeared to be the most appropriate clone for in situ studies. 107D2.08 allowed the first observation of IL3Ra+ cells in breast tumor microenvironment
Description: IL3 exerts its biologic activity through its interaction with a cell surface receptor that consists of two subunits. The a subunit (CD123) specifically binds IL3, whereas the ß subunit is required for signaling and is common to the GMCSFR and IL5-R. 107D2.08 and 106C2.02 mAbs were obtained after mouse immunization with sorted human tonsillar PDC. Both clones strongly stain PDCs and basophils, weakly stain monocytes, CD34+ derived DCs and CD11c+ DC, while no staining is observed on T, B, NK cells as well as on mono-derived DCs. Staining with 107D2.08 and 106C2.02 mAbs are maintained on sorted PDC cultured in the presence of IL3 and CD40L, but lost when IL3 alone is added to the culture. The recognition of the IL3Ra chain by 107D2.08 and 106C2.02 was confirmed by transfection studies. 107D2.08 appeared to be the most appropriate clone for in situ studies. 107D2.08 allowed the first observation of IL3Ra+ cells in breast tumor microenvironment
Description: IL3 exerts its biologic activity through its interaction with a cell surface receptor that consists of two subunits. The a subunit (CD123) specifically binds IL3, whereas the ß subunit is required for signaling and is common to the GMCSFR and IL5-R. 107D2.08 and 106C2.02 mAbs were obtained after mouse immunization with sorted human tonsillar PDC. Both clones strongly stain PDCs and basophils, weakly stain monocytes, CD34+ derived DCs and CD11c+ DC, while no staining is observed on T, B, NK cells as well as on mono-derived DCs. Staining with 107D2.08 and 106C2.02 mAbs are maintained on sorted PDC cultured in the presence of IL3 and CD40L, but lost when IL3 alone is added to the culture. The recognition of the IL3Ra chain by 107D2.08 and 106C2.02 was confirmed by transfection studies. 107D2.08 appeared to be the most appropriate clone for in situ studies. 107D2.08 allowed the first observation of IL3Ra+ cells in breast tumor microenvironment
Description: Langerin/CD207 is a transmembrane C-type lectin receptor (CLR) of epidermal and mucosal Langerhans cells (LCs) that induces Birbeck's granule formation. Langerin features a single carbohydrate recognition domain (CRD) with mannose-type specificity in its extracellular portion. Langerin is unique among the CLRs in that it contains an intracellular domain with a proline-rich motif. Langerin expression has not been reported outside the DC system. (Valladeau J et al, 1999, Eur.J.Immunol., 29:2695-2704; Valladeau J et al, 2000 Immunity, 12 : 71-81; Kashihara M et al, 1986, J.Invest.Derm., 87 :602-607 Ito T et al, 1999, J.Immunol., 163 :1409-1419 ;Saeland S & Valladeau J, CD207 (Langerin) Workshop reports 2002, Leukocyte-Typing VII, White Cell Diff Antigens, D. Mason et al, Eds, Oxford University Press:306-307)
Description: Langerin/CD207 is a transmembrane C-type lectin receptor (CLR) of epidermal and mucosal Langerhans cells (LCs) that induces Birbeck's granule formation. Langerin features a single carbohydrate recognition domain (CRD) with mannose-type specificity in its extracellular portion. Langerin is unique among the CLRs in that it contains an intracellular domain with a proline-rich motif. Langerin expression has not been reported outside the DC system. (Valladeau J et al, 1999, Eur.J.Immunol., 29:2695-2704; Valladeau J et al, 2000 Immunity, 12 : 71-81; Kashihara M et al, 1986, J.Invest.Derm., 87 :602-607 Ito T et al, 1999, J.Immunol., 163 :1409-1419 ;Saeland S & Valladeau J, CD207 (Langerin) Workshop reports 2002, Leukocyte-Typing VII, White Cell Diff Antigens, D. Mason et al, Eds, Oxford University Press:306-307)
Description: Langerin/CD207 is a transmembrane C-type lectin receptor (CLR) of epidermal and mucosal Langerhans cells (LCs) that induces Birbeck's granule formation. Langerin features a single carbohydrate recognition domain (CRD) with mannose-type specificity in its extracellular portion. Langerin is unique among the CLRs in that it contains an intracellular domain with a proline-rich motif. Langerin expression has not been reported outside the DC system. (Valladeau J et al, 1999, Eur.J.Immunol., 29:2695-2704; Valladeau J et al, 2000 Immunity, 12 : 71-81; Kashihara M et al, 1986, J.Invest.Derm., 87 :602-607 Ito T et al, 1999, J.Immunol., 163 :1409-1419 ;Saeland S & Valladeau J, CD207 (Langerin) Workshop reports 2002, Leukocyte-Typing VII, White Cell Diff Antigens, D. Mason et al, Eds, Oxford University Press:306-307)
Description: The IL7-R consists of 2 chains, IL-7R known as CD127 and common cytokine receptor chain known as CD132. A 75 to 80kDa human IL-7 receptor has been cloned that belongs to hematopoietic cytokinereceptor super family. R34-34, raised against human leukemic pre-B cells, recognized a molecule expressed on normal B cell precursors but not on mature B cells. This antibody specifically reverted IL-7 mediated growth inhibition of leukemic BCP (normal B cells precursors) and mature T cells. IL-7R expression is dramatically influenced by cytokines and antigens. This IL-7R displays both high and low affinity for its ligand (IL-7). Inhibitory and proliferative effects of IL-7 can be mediated through the same receptor on various lineages. CD4+ memory T cells express high level of IL-7R Subsets that express it generally require it, including progenitors of T and B cells, naïve and memory T cells. (Pandrau-Garcia D et al, 1994, Blood, 83, 3613-9 Mazzucchelli R et al, Nat. Review Immunol., 2007,7, 144-54)
Description: The IL7-R consists of 2 chains, IL-7R known as CD127 and common cytokine receptor chain known as CD132. A 75 to 80kDa human IL-7 receptor has been cloned that belongs to hematopoietic cytokinereceptor super family. R34-34, raised against human leukemic pre-B cells, recognized a molecule expressed on normal B cell precursors but not on mature B cells. This antibody specifically reverted IL-7 mediated growth inhibition of leukemic BCP (normal B cells precursors) and mature T cells. IL-7R expression is dramatically influenced by cytokines and antigens. This IL-7R displays both high and low affinity for its ligand (IL-7). Inhibitory and proliferative effects of IL-7 can be mediated through the same receptor on various lineages. CD4+ memory T cells express high level of IL-7R Subsets that express it generally require it, including progenitors of T and B cells, naïve and memory T cells. (Pandrau-Garcia D et al, 1994, Blood, 83, 3613-9 Mazzucchelli R et al, Nat. Review Immunol., 2007,7, 144-54)
Description: The IL7-R consists of 2 chains, IL-7R known as CD127 and common cytokine receptor chain known as CD132. A 75 to 80kDa human IL-7 receptor has been cloned that belongs to hematopoietic cytokinereceptor super family. R34-34, raised against human leukemic pre-B cells, recognized a molecule expressed on normal B cell precursors but not on mature B cells. This antibody specifically reverted IL-7 mediated growth inhibition of leukemic BCP (normal B cells precursors) and mature T cells. IL-7R expression is dramatically influenced by cytokines and antigens. This IL-7R displays both high and low affinity for its ligand (IL-7). Inhibitory and proliferative effects of IL-7 can be mediated through the same receptor on various lineages. CD4+ memory T cells express high level of IL-7R Subsets that express it generally require it, including progenitors of T and B cells, naïve and memory T cells. (Pandrau-Garcia D et al, 1994, Blood, 83, 3613-9 Mazzucchelli R et al, Nat. Review Immunol., 2007,7, 144-54)
Description: beta I tubulin is a protein encoded by the TUBB1 gene which is approximately 50,3 kDa. beta I tubulin is localised to the cytoplasm. It is involved in development Slit-Robo signalling, Sertoli-Sertoli cell junction dynamics, signalling in gap junctions and chaperonin-mediated protein folding. This protein falls under the beta tubulin protein family. It is one of two core protein families that heterodimerize and assemble to form microtubules. It is exists in platelets and megakaryocytes and may be involved in proplatelet production and platelet release. beta I tubulin is expressed in the blood and cells of the nervous system. Mutations in the TUBB1 gene may result in macrothrombocytopaenia. STJ96939 was developed from clone 3F7 and was affinity-purified from mouse ascites by affinity-chromatography using specific immunogen. This antibody detects endogenous beta I tubulin proteins.
Description: beta II tubulin is a protein encoded by the TUBB2A gene which is approximately 49,9 kDa. beta II tubulin is localised to the cytoplasm and cytoskeleton. It is involved in Sertoli-Sertoli cell junction dynamics, development Slit-Robo signalling and the GPCR pathway. Tubulin is the major constituent of microtubules. Microtubules are key participants in processes such as mitosis and intracellular transport and are composed of heterodimers of alpha- and beta-tubulins. It binds two moles of GTP, one at an exchangeable site on the beta chain and one at a non-exchangeable site on the alpha chain. beta II tubulin is expressed in the nervous system, eye, skin and lung. Mutations in the TUBB2A gene may result in lung mucoepidermoid carcinoma. STJ97053 was developed from clone Mix and was affinity-purified from mouse ascites by affinity-chromatography using specific immunogen. The antibody detects endogenous beta II tubulin protein.
Description: Beta III tubulin is a protein encoded by the tubb3 gene which is approximately 50,4 kDa. Beta III tubulin is localised to the cytoplasm and cytoskeleton. It is involved in signalling within gap junctions, development slit-robo signalling, sertoli-sertoli cell junction dynamics, chaperonin-mediated protein folding and tubulin folding. This protein falls under the one of two protein families, namely beta and alpha tubulin and is one of six beta tubulin isoforms. Beta III tubulin is expressed in the neurons of the peripheral and central nervous system and plays an important role in guidance and maintenance and axons. Mutations in the tubb3 gene result in congenital fibrosis of extraocular muscles type. STJ97123 was developed from clone Mix. It was affinity-purified from mouse ascites by affinity-chromatography using specific immunogen. The antibody detects endogenous beta III tubulin protein.
Description: Beta tubulin is a protein encoded by the tubb gene which is approximately 49,7 kDa. Beta tubulin is localised to the cytoskeleton and cytoplasm. It is involved in the regulation of PLK1 activity at G2/M transition, development of Slit-Robo signalling, the innate immune system, cell cycle and organelle biogenesis and maintenance. Beta tubulin contains a highly acidic C-terminal region which can bind cations such as calcium. Tubulin is the major constituent of microtubules. It binds two moles of GTP, one at an exchangeable site on the beta chain and one at a non-exchangeable site on the alpha chain and forms part of the cytoskeleton. Beta tubulin is ubiquitously expressed in the spleen, thymus and immature brain. Mutations in the tubb gene result in complex cortical dysplasia with other brain malformations. Mutations can also cause congenital symmetric circumferential, an autosomal dominant disease which results in multiple rings of folded skin mostly affecting the limbs. STJ97477 was developed from clone 5G3. The antibody was affinity-purified from mouse ascites by affinity-chromatography using specific immunogen. The antibody detects endogenous beta tubulin (HRP Conjugated).
Nowatorski automatyczny check immunologiczny dla przeciwciał NY-ESO-1 i XAGE1 w surowicy w skojarzonym przewidywaniu odpowiedzi na terapię przeciw zaprogramowanej komórkowej – 1 w niedrobnokomórkowym raku płuca
Tło: anty-zaprogramowana śmierć komórki 1 (PD-1) przeciwciała (ABS) są podstawowymi lekami w niedrobnokomórkowym rakiem płuc obróbki (NSCLC); jednakże korzyści kliniczne związane z monoterapią anty-PD-1 są ograniczone. Poinformowaliśmy, że przeciwciała Abs w surowicy przeciwko antygenom jąder nowotworowych NY-ESO-1 i XAGE1 przewidywały korzyści kliniczne. Naszym celem było opracowanie w pełni zautomatyzowanego systemu immunologicznego mierzącego NY-ESO-1 / XAGE1 Abs.
Metody: Surowice od 30 pacjentów z NSCLC przed monoterapią anty-PD-1 poddano reakcji z kulkami magnetycznymi pokrytymi rekombinowanym białkiem NY-ESO-1 lub syntetycznym peptydem XAGE1. Dodano Ab skoniugowane z ALP i substrat chemiluminescencyjny i zmierzono luminescencję. Procedury te zautomatyzowano przy użyciu immunoenzymatycznego testu chemiluminescencyjnego o wysokiej czułości (HISCL TM ). Stabilność NY-ESO-1 / XAGE1 Ab badano w różnych warunkach. Dokładność przewidywania odpowiedzi oceniano przy użyciu obszaru pod krzywą operacyjną odbiornika (AUROC).
Wyniki: HISCL wykrył specyficzne przeciwciała NY-ESO-1 / XAGE1 w surowicy, których poziomy w testach ELISA i HISCL były silnie skorelowane. Poziomy Ab w HISCL były stabilne w czterech temperaturach, pięciu cyklach zamrażania / rozmrażania i długotrwałym przechowywaniu; poziomy nie były zakłócane przez zwykłe składniki krwi. Poziomy Ab u 15 osób z odpowiedzią na NSCLC na monoterapię anty-PD-1 były istotnie wyższe niż u niereagujących i zdrowych dawców. AUROC był najwyższy (0,91; 95% CI, 0,78-1,0) w predykcji kombinacyjnej z NY-ESO-1 / XAGE1 Abs.
Wniosek: Nasz system testów immunologicznych jest przydatny do przewidywania korzyści klinicznych związanych z terapią immunopunktową NSCLC
Korelacja odpowiedzi na szczepionki
Wprowadzenie: Reakcja humoralna na szczepienia jest bardzo zróżnicowana u poszczególnych osób. Nie ma dostępnych danych dotyczących korelacji między odpowiedziami na różne szczepionki. W tym badaniu zbadaliśmy korelację odpowiedzi przeciwciał między rutynowymi antygenami szczepionkowymi u niemowląt.
Metody: Jeden i siedem miesięcy po szczepieniach 6-miesięcznych i miesiąc po szczepieniach 12-miesięcznych stężenia przeciwciał przeciwko błonicy, tężcowi, krztuścowi, polio (serotypy 1-3), Haemophilus influenzae typ b (Hib), pneumokokom (13 serotypy), meningokoki C, odrę, świnkę i różyczkę za pomocą multipleksowych testów immunologicznych opartych na kulkach fluorescencyjnych. Dla korelacji odpowiedzi przeciwciał obliczono współczynniki korelacji rang Spearmana (ρ) z 95% przedziałami ufności (CI) między odpowiedziami na każdy antygen szczepionkowy.
Wyniki: Korelacja pomiędzy stężeniami przeciwciał przeciwko szczepieniom kończącym się w wieku 6 miesięcy była wyższa po miesiącu w porównaniu z siedmioma miesiącami po szczepieniu. Najsilniejsze korelacje w obu punktach czasowych zaobserwowano między odpowiedziami przeciwciał na różne serotypy polio, określone serotypy pneumokokowe oraz między odpowiedziami na antygeny szczepionki przeciw błonicy i pneumokokom (sprzężonym z toksoidem błoniczym). Korelacja między odpowiedziami na tężec, Hib, krztusiec, polio i inne antygeny szczepionkowe była słaba. Korelacja między przeciwciałami odpowiedzi na 12-miesięczne antygeny szczepionkowe były słabsze niż na 6-miesięczne antygeny zawarte w szczepionce i istniała ujemna korelacja między odpowiedziami na szczepionkę przeciw odrze, śwince, różyczce i nieżywymi antygenami szczepionkowymi (meningokok C, tężec i Hib). Występowała tylko słaba korelacja między odpowiedziami przeciwciał na szczepionki tego samego typu (np. Szczepionki ze sprzężonym polisacharydem lub toksoidem).
Wniosek: Korelacja między odpowiedziami przeciwciał na podobne antygeny w tej samej szczepionce (np. Różne serotypy bakterii lub wirusa), jak również odpowiedzi na antygeny sprzężone z podobnymi białkami nośnikowymi są silne. W przeciwieństwie do tego, korelacja między odpowiedziami na inne szczepionki jest słaba. Pomiar odpowiedzi przeciwciał na jeden lub kilka antygenów szczepionkowych nie zapewnia zatem wiarygodnego zastępczego markera odpowiedzi na niepowiązane szczepionki.
Białko mitochondrialne CMPK2 reguluje tworzenie komórek piankowatych wzmocnionych przez IFN alfa, potencjalnie przyczyniając się do przedwczesnej miażdżycy tętnic w SLE
Wstęp: Przedwczesna miażdżyca tętnic występuje u chorych na SLE; jednak mechanizmy pozostają niejasne. Zarówno maszyneria mitochondrialna, jak i prozapalna cytokina interferon alfa (IFN-α) potencjalnie przyczyniają się do procesów aterogennych w SLE. W tym miejscu badamy rolę mitochondrialnej białkowej kinazy cytydyny / monofosforanu urydyny 2 (CMPK2) w zdarzeniach pro-miażdżycowych, w których pośredniczy IFN-α.
Metody: Pomiary komórek piankowych przeprowadzono za pomocą barwienia czerwieni oleistej O, wychwytu Dil-oxLDL i metody BODIPY. Te poziomy mRNA i białka były mierzone qPCR i Western blot, odpowiednio. Izolację komórek T CD4 + i monocytów przeprowadzono za pomocą przeciwciał monoklonalnych skoniugowanych z mikrokulkami. Manipulację ekspresją białka prowadzono albo przez knock-down małej interferencji RNA (siRNA), albo knock-out CRISPR / Cas9. Ekspresję mitochondrialnych reaktywnych kind tlenu (mtROS) określono za pomocą cytometrii przepływowej i mikroskopii konfokalnej.
Wyniki: Tworzenie komórek piankowatych indukowane przez IFN-α i pobór Dil-oxLDL przez makrofagi. Oprócz IFN-α, kilka czynników wyzwalających miażdżycę tętnic, w tym trombina i IFN-γ, może indukować ekspresję CMPK2, która była podwyższona w limfocytach T CD4 + i monocytach CD14 + izolowanych od pacjentów z SLE w porównaniu z tymi wyizolowanymi z kontroli. Analiza podfrakcji komórkowych ujawniła, że CMPK2 był obecny zarówno we frakcji mitochondrialnej, jak i cytozolowej. Ekspresja CMPK2 indukowana przez IFN-α była hamowana przez inhibitory kinazy janusowej (JAK) half i kinazy tyrozynowej 2 (Tyk2). Zarówno knockdown, jak i knockout CMPK2 osłabiły tworzenie komórek piankowatych, w którym pośredniczy IFN-α, co obejmowało zmniejszenie ekspresji receptora zmiatacza klasy A (SR-A). CMPK2 reguluje również mtROS ze wzmocnionym IFN-α produkcja i aktywacja inflamasomu.
Wnioski: Badanie sugeruje, że CMPK2 odgrywa ważną rolę w pro-miażdżycowym działaniu IFN-α.
